zondag 23 september 2007

in stilte...


Terwijl mijn woorden meestal sneller komen dan ik ze uitspreken kan, weet ik nu niet wat zeggen... Freddy, organisator, bezieler, ons voorbeeld, ...
Dank je wel voor je miljoenen procenten inzet, niet alleen voor het lopen en de club, ook voor Artsen zonder grenzen, het Senegal project, en zoveel keren dat je het hart op de juiste plaats had ! Jouw inzet zal verdergaan ... Spijtig genoeg niet meer met jou erbij...

dinsdag 18 september 2007

Leiemarathon, deel II

Zondagavond was ik ferm onder de indruk van de hele dag. Het werd een schitterende eerste marathon. De organisatie was echt perfect ! Daarom wil ik nu al zeggen dat ik in 2009 present zal zijn ! Of ik intussen nog een andere marathon loop, dat zie ik nog wel. Een marathon voorbereiden en intussen werk, gezin en andere verenigingen combineren, is niet altijd simpel. Hierbij een special dankwoordje aan Roeland : Merci dat ik mijn droom mocht waarmaken !

En hoe het zondag liep ? Zalig ! Ik heb echt genoten van elke minuut ! (En ik had er veel !) Even voor 12 gingen we van start, en na een lokale ronde te Deinze (aan km 2) was al duidelijk dat de bezemwagen niet veraf was. Van op de brug over de Leie kon ik het lange lint voor me zien, en die paar eenzame joggers achter me. De eerste 10 kilometer liep ik in een groepje met Bernadette, en nog 5 andere lopers. Vooral met die ferme tegenwind was ik wel blij. De fietsende begeleiders Bert en Chantal zwegen, wij dus niet. (5 u zwijgen ? mijn gedacht !) Tot 15 km was ik in twijfel ‘blijf ik er bij of niet’ omdat ze net iets sneller gingen dan ik van plan was. Vooral Bernadette had er duidelijk zin in ! Na de bevoorrading besliste ik om er geen nieuwe energie in te steken om de anderen in te halen (telkens versnelden deze vooraf om dan geen tijd te verliezen bij het drinken, en dan moest ik steeds weer ernaar toe lopen). Vanaf toen was het ‘alleen op de wereld’ tot in Wevelgem. Gelukkig was Chantal mee, anders zou ik moeten zwijgen en lopen al zwijgend, ik kan dat dus niet. Toen we in Kortrijk kwamen, was er veel ambiance aan het St- Amandscollege. Supporter Gudrun liep (en babbelde) een stukje met me mee en toen kwam Wevelgem al in zicht ! De gevreesde kilometers boven de 32 verliepen wonderwel. Uiteraard was ik door de vermoeidheid wellicht vertraagd, maar ik voelde me niet slecht. Aan kilometer 40 begon ik de vermoeidheid te voelen, maar Chantal was me toen al aan het feliciteren voor de geslaagde opdracht, waardoor ik steeds blijer werd. Aan de aankomst was ik echt content dat het toch nog binnen de 5 u gelukt was, ondanks het feit dat ik alleen moest lopen en er zoveel wind was. ( Nu ja, het was tenminste droog) Alle bloggers waren intussen al lang binnen en aan het genieten van de Westmalles. Na het aankomen viel alles van me af, en had ik even een dipje. Gelukkig stonden er 5 professionele masseurs (kinesisten) klaar, amaai dat deed deugd, daarvoor alleen al zou je er nog ene lopen ! Tegen dat ik de douches, familie, de kindjes (en kermis) gezien had, waren de meeste bloggers al weg. Ik had Katrien niet gezien aan de aankomst, ik had nl nog haar fles wijn van Lauwe mee. Deze keer won Bruno de pronostiek. Proficiat ! Bruno en Katrien : komen jullie naar Kuurne (rapper dan een ezel) ? Dan bezorg ik dan jullie prijs.

En nu ? Gisteren massa’s nieuwe studenten rondgeleid (trap op en af) zonder problemen, vandaag na lang stilzitten toch beetje stijf, ik voel het bij het trap afwaarts lopen, maar ’t valt veel beter mee dan verwacht ! (Wellicht een voordeel van zo traag te lopen). En ik heb alweer zin om te gaan lopen, maar uit respect voor de spierkes wacht ik een volle week. Het was een voorbereiding zonder enige blessures, dat wil ik zo houden !

zondag 16 september 2007

Uiteraard een PR op de eerste marathon : 4 u 58






Een prachtige marathon, prima verzorgd, mooi weertje en steeds blijven lopen (geen hamers). De eerste foto is aan de finish, de tweede ergens onderweg. De derde is ons Nielsje al spelend (kids liepen wel kidsrun, wonnen niet hoor). Laatste zijn onze kids tijdens hun opwarming (wat mama nooit doet...)
Uitgebreide versie volgt later...

zaterdag 15 september 2007

Nog minder dan een dagje...

De zenuwen beginnen al een beetje te komen, seffes nog eens tot bij de buren lopen en terug, om de spierkes eens wakker te maken na deze slaapweek. Het hoesten is wat stilgevallen, intussen heb ik mezelf gevoed met wat extra slijm. Naar 't schijnt zitten er ook veel voedzame eiwitten is (polypeptideketens of zo ..). Eens diep ademen en wat extra muco komt er aan... Benieuwd of beestje zich morgen koest kan houden... 't Zal een kwestie zijn om niet te snel te starten, om zo laat mogelijk (nooit ?) in't rood te gaan, zodat die "diepe adems" niet nodig zijn... Aangezien ik toch bij de laatsten zal lopen, kan er weinig slipgevaar optreden na een hoestbui....

Voor diegenen die hun pronostiektijd live ter plaatse willen verifiëren : tel er alvast maar een minuutje bij. Ter nagedachtenis van Benny Vansteelant starten we nl met een minuut stilte. Broer Joeri wacht nu de zware taak om dit te verwerken en intussen ook zichzelf klaar te krijgen om terug topprestaties te leveren... Op zo'n moment sta je als nietige recreant al lang niet meer stil bij een valling of zo...

PS : Zondag loop ik met nummer 249

woensdag 12 september 2007

Beter nu dan zondag ?

Deze week voel ik me allesbehalve fit. Loopneus, keelpijn, hoestje... Wellicht de combinatie van verminderde weerstand en wat virussen... De ene zegt dat het een goed teken is ('scherp staan'), anderen vrezen dat ik ziek zal worden en raden me aan vroeg te gaan slapen.
Alle vereningingen zijn weer aan het opstarten en dus zijn er al wat avonden vergaderingen, activiteiten... Hmm, beter wat snoeien en nu eerst even uitrusten zeker ? Morgen ga ik voor 't werk gans de dag naar Gent (Informatie 2007), interessant maar wellicht vermoeiend. Morgenavond normaal nog vergadering, en tussendoor crossen om mijn borstnummer voor de marathon af te halen....maar ik zal welllicht de vergadering afzeggen : intussen heeft Roeland ook al een vergadering en het crossen van A naar B is nu ook niet zo leuk (eerst even tijd maken voor de kids en eens op tijd in bed geraken)...
Vrijdag hebben we dan de officiële opening van het Academiejaar, maw mis, speeches en receptie. No stress dus...
Hopelijk voel ik me rap fitter ! In de vooravond probeer ik misschien even los te lopen, misschien dat mijn spierkes wat minder stijf zijn tg dan...
Op naar betere dagen !

zondag 9 september 2007

Proficiat oma Lut !


Vandaag mijn loopje moeten inkorten (eigenlijk kon ik ook een half uur vroeger opgestaan hebben, maar daar had ik geen zin in) omdat we om 11.30 uur aan zee verwacht werden. Met de kinderen en kleinkinderen waren we van plan om naar Zeebrugge te gaan voor een verrassingsuitstap (allee voor mijn moeder dan toch). Vrijdagavond plots even paniek : Dit weekend was er bootracen in Zeebrugge, dus onze strandpicknick en bootreis kon er niet doorgaan. Gisteren was mijn vader dan nog naar een andere badplaats (De Haan) op zoek gegaan, want met 16 man reserveer je best. Tegen de middag stonden we allen klaar met vlagkes, ballonnen, apritiefhapjes en champagne om oma te feliciteren. Vanmiddag nog "kaffieklets upt strand". Ook de kinderen hebben zich ferm geamuseerd. Oma mag alle dagen 60 worden zunne !

woensdag 5 september 2007

Voor de gokverslaafden....

Gezien het deze weken overal pronostiektijd is, wil ik onze gokverslaafde medemensen hun pret natuurlijk niet bederven. Volgende week loop ik een marathon, allé dat ben ik toch van plan, en ik hoop die ook uit te lopen. Officieel moet het binnen de 5 u 30 minuten, maar ik wil zelf onder de 5 uur grens blijven. Vraag is of het lukt en wat die tijd dan is. Slechts 1 gok per persoon en pronostiek loopt tot zondag 16 september 8 uur 's morgens. De lijnen zijn NU open.....