zondag 15 maart 2015

Marathon Nacht van West-Vlaanderen 20 juni 2014 en DNS op IFF 2014

Even terug naar juni 2014 ...

Na een goede start in 2014 met een PR op de zes uren van Loos was het de bedoeling om in september eens een poging te wagen om onder die 4 uur grens te gaan. Een zomer vol activia's en een heerlijk ontspannen weekend op de boot te Merkem zouden alvast helpen. Even getwijfeld of er nog in juli of augustus trainingsmarathonnekes tussen zouden komen maar mezelf in warmte kennende liet ik dat maar zo. 
In juni dan getwijfeld welke afstand ik ging lopen op de nacht van West-Vlaanderen. Het jaar voordien met succes de 50 gelopen (al supporterend voor de echte ultra's) en gezien er dit jaar geen 50 of 100 op de menu stonden dan maar voor de 42 gegaan. Die gaat 's avonds door dus last van de zon moest ik niet vrezen. 
Het was mijn bedoeling om rond 4.15 te lopen en liefst niet alleen zodat ik een beetje kon tetteren. Gestart in een ruime groep met Veerle Philippe Kristof Saskia Peter An Xavier Timon... enfin dat tetteren ging geen probleem zijn. Na 8 kilometer voelde ik echter dat ik 't zo geen 42 km ging volhouden. Dus even tempo wat laten zakken. Halfweg doorgekomen aan 2.05 dus 4.15 zou wel lukken. Oeps.. Het moe worden en de duisternis had ik echter ferm onderschat ! Tempo in de tweede helft zakte steeds verder. Gelukkig was Peter zo vriendelijk geweest om bij me te blijven, want in die laatste 10 kilometer stond er intussen ook verre niemand meer onderweg te supporteren. Een brug in het pikkedonker oplopen en intss hopen dat je geen paaltjes of putjes passeert... volgende keer best een hoofdlampje meenemen ! 
Met de steun van Peter kon ik dan toch blijven doorlopen (hij wist verzekers niet meer of hij nu juist wel of juist niet moest blijven zeggen dat ik goed bezig was, hehe, 'k wist ook wel dat dat niet zo was hoor ;p)  en klokten we af op 4.19. Handvol minuten trager dan plan but ... who cares :)
De apres met het SMC in de sporthal was ook weer lange leute (4.19 was ook mijn eindtijd thuis;p).


Marathon nummer 15 zou in september een aanval op die 4 u zijn. En toen... wou die knie niet meer mee ... Het duurde even voor artsen uitvisten wat er nu aan de hand was en hier en daar kreeg ik groen licht, om dan even later weer te hervallen. Als geblesseerde een loopblog onderhouden, tja 't is er niet meer van gekomen.

Maar ook als niet loper bleef ik welkom bij de loperkes en in september werd het marathon weekend voor mij eentje zonder lopen, maar met veel vriendschap. Het uitje op 'den boot' was echt geslaagd, en qua marathonvoorbereiding, jawadde ;p
Nog es merci Veerle en Philippe en al wie mee was, 't heeft me echt goed gedaan zo in de bende.
Als niet loper nen gansen dag kijken naar lopers, 't was even slikken maar 'k kon me dan ook wegsteken achter men fototoestel en een paar duizend fotookes leveren aan André voor IFF. (hier en hier te bekijken)

Intussen zijn we paar maandjes verder, is de knie weer op zn positieven gekomen en ben ik in gevecht met blaren (steunzolen) in de hoop dat dit nu de redding zal zijn. Maar ooit ..
Yep, 't kriebelt !