Zes uur van Aalter 2013

Vorige jaren hoorde ik van de maatjes hoe leuk die zesuursloop in Aalter wel was en dat ik ook es moest meegaan. In theorie kan je op een zes uursloop gewoon zelf bepalen hoeveel kilometer je wil lopen, maar kom, na 6 uur uitkomen op 30 kilometer was nu ook niet mijn bedoeling. Plan A was om 42 km te lopen en dan wel te zien of ik verder zin en energie had om wat door te lopen. Na de 50 van Torhout werd het plan B geboren, iets ambitieuzer, redenering : als ik 50 kon in 5.11, dan kon ik evengoed nog es 50 lopen en dan beetje uitwandelen.  Plan C zou na die 50 gewoon doorlopen zijn, het uitrusten kon evengoed in de bar achteraf...

En toen ...  kwam het weerbericht... 34 graden volle zon en geen wolkje te bespeuren...
Hmmm ja, waar zijn die nationale draches als je ze nodig hebt ?

Hupsa, alle plannen in de vuilbak en zelfs twijfel of lopen uberhaupt wel zo slim was. Frank en Sabine riepen de mensen op binnen te blijven en geen inspanningen te doen. En dan ga je van 10 tot 16 u een beetje in volle zon rondjes lopen ... Tjah ...   Plan Z dan maar, op 't gemak starten en we zien wel of de hitte het lopen mogelijk maakt.

Gewapend met wit shirt, petje, zonnebril en een dikke laag zonnecrème factor 50 (houdt huid koel) op pad. De eerste 30 kilometer kon ik in het gezelschap lopen van Xavier Callens, man met heel veel ervaring op ultralopen en hij gaf me naast kwebbelgezelschap ook vele nuttige tips. Bovendien liep hij aan een mooi tempo van 9.5 u, wat gezien de hitte maar best was ook. Helaas besliste hij na deze 30 km om ermee te stoppen, uit voorzorg voor krampen of blessures die de komende loopmaanden anders last zouden kunnen geven.

Eenmaal alleen op pad (afwisselend wel in gezelschap van een maatje, want 't waren rondjes van 2 km dus je komt mekaar wel regelmatig tegen) viel 't me plots op, mo gow ,'t is warm. 't Was dan intussen ook de volle middagwarmte en op het ganse parcours waren maar enkele meters schaduw.
Even rekenen, marathon was maar 10 tal kilometer verder meer. Ok, dit wordt mijn doel. Op 't gemak, met steeds korte stopkes aan de in de schaduw staande drankstand gingen de kilometerkes voorbij. Intussen had ik Philippe zelfs al een rondje ingehaald toen deze aan 't wandelen was. Ik wilde echter eerst mijn marathon halen. Na 4.45 of zo was deze binnen en het volgende rondje ging ik wandelen.

Oei, beginnen wandelen was precies een stopteken. Toen pas kreeg ik 't echt warm, even op die 2 meter schaduw plek stoppen dus, op de 'zulle'. Direct 2 mannen van 't rode kruis attent. Met zuurstoffles en al ! Ho, zo erg was dat niet ze, k was gewoon moe en 'k wou beetje uit de zon :) Dan maar rechtgestaan en tot aan sporthal doorgewandeld, waar ik intussen al heel veel deelnemers zag die er de brui aan hadden gegeven.
 Ach, 't was maar een uurke meer, DNF zag k nu ook niet zitten, dus even verder wandelen naar drankstand om grote frisse cola en beetje verder in de schaduw gaan zitten bij enkele supporters en een klapke doen. Beetje later dan toch nog herstart en een paar kilometerkes gelopen om uit te komen op 46.200 meter. Geen fantastische afstand voor een ultra, maar met die warmte was ik daar al heel content mee.


Terugblik achteraf :
Drinken heb ik genoeg gedaan (want zelfs moeten stoppen voor plaspauzes), eigen aquariusdrank en repen bleven lekker fris door koeltas en bevroren fles water erin (auto stond in volle zon : volgende keer zo'n isolatiedeken meepakken).
Maar je moet eens zo'n energy bar met chocolade rond eten bij 34 graden, eerst hap gaat nog, maar dan smelt gans dat goedje en plakt dat verschrikkelijk. Tuc koekjes waren voorzien en omwille van de hitte nodig (zout). Eens dat in je mond zit, verbrokkelt dat krokant, dus geen gekleef aan je verhemelte of zo, gewoon slokje water erna en weg :)
Gezien het lopen erg op 't gemak was, had ik geen stijve spieren en was ik de dagen erna eigl. al volledig terug fris.

De organisatie was echt op en top ! Je merkt direct dat dit door echte lopers georganiseerd is en niet door één of ander commerciële organisatie. Alles is goed voorzien, goed voorbereid, er zijn speciale parkeerplaatsen voorbehouden voor deelnemers, om je eigen bevoorrading te kunnen nemen. Hun bevoorrading was ook heel gevarieerd en steeds aangevuld, extra water / sponsenstand, ruime goeie douches (met lauw water dat zalig was gezien de hitte !), perfecte timing met chip, enthousiaste speaker, ... Extra pluim ook voor Joeri's kinderen, die waren de ganse dag mee in de weer, met de glimlach bleven ze ons bedienen, met sponsen, in den bar,.. (waar Koen VS niet eens geraakte ;)  !  Kortom : tot een volgende dus !

Foto 1 : Kurt Adams
Foto 2 : Sliepers en Haas
Foto 3 : Robin De Bie
Foto 4 : Kristof Vandevoorde

50 km van Torhout, 22 juni 2013

Het contact met al die loopverslaafde vriendjes bracht wat teweeg... Gaan supporteren op hun ultra prestaties is altijd wel een leuke bedoening, maar kan soms wel eens lang duren... Dus, onder het motto "nu we der toch zijn", waarom dan zelf geen kleinere afstand meelopen ?

Dus terwijl de ultra maatjes hun 100 kilometer wedstrijd liepen, deed ik intussen de 'kidsrun' van 50. Prima idee want het waren 5 rondjes van 10, en gezien er nogal wat kwebbelmaatjes meededen (ook aan de 50 overigens), was het precies of 't een lang activiaatje was.

Henk D. debuteerde op de 100 kilometer en gezien Veerle B haar tempo mij te hoog lag, koos ik om zijn tempo te kiezen voor een paar rondjes en dan wel te zien of er meer in zat. Onderweg kennisgemaakt met enkele lopers en ook 'hum' een woordeke geplaceerd. Tot groot jolijt van Nico en Belle, die ons steeds van verre hoorden afkomen. Na een goeie 30 km zat ik nog fris en stak ik een tandje bij. Intussen was de regen ook wat harder komen opzetten maar die stoorde me niet. Netjes het hoger tempo kunnen aanhouden en na 5.11 zat de kidsrun er op.

Qua voeding en drankjes, gellekes ... tja... hadden sommigen ganse eigen voorraadtafels mee, zelf hield ik het bescheiden bij een een energy bar of 2. Als sportdrank was er aquarius en dat is zowiezo al mijn eigen voorkeur, dus waarom zou ik die zelf meesleuren ... En water, cola , banaan.. was er ook. Maar 't was dan ook geen 100 km voor mij en bovendien niet eens warm, waardoor het verbruik en zweten beperkt bleef.

Daarna even naar de sporthal enkele maatjes proficiateren met hun resultaat( Dirk valt helemaal uit de gratie bij t SMC want pakt een beker op de 50 km) , een warm doucheke (want toch wel koud aan 't krijgen), een massageke .. Aauw, dat was een kinesist die serieus doorkneep ze, maar ... wel nul komma nul millimeter spier die stijf was day after, dat wel.

En daarna verder supporteren voor de 'echte'. Veerle B bleef mooi op schema en haalde haar spartathlon limiet voor de 2 de keer door in 10 u 19 te finishen en werd hiermee Vlaams en Belgisch kampioene 100 km en Henk deed het schitterend op zijn eerste 100 (iets binnen de 11 u dacht ik). Iedereen opsommen wordt beetje veel werk (dju ik heb veel maten), en gezien dit verslag een beetje erg laat na datum is, heb ik jullie 't al al zelf (online/live) gezegd intussen. Enfin ... proficiat allemaal !
(Foto van Samantha en mij : Kristof Claeys)