Marathon Kampenhout 2013 - nr 10 werd een onverwacht PR

Gisteren stond de marathon van Kampenhout dus op 't programma. Loopmaatje Ruth zou die marathon als thuismatch spelen (we liepen deels door Boortmeerbeek) en had ons ineens uitgenodigd voor een hapje tapje achteraf bij haar thuis. De ruime deelname van SMC, waasland en cava loopvrienden beloofde alvast een gezellig uitje te worden. Het zonnetje was van de partij en door het carpoolen zat de sfeer der al van 's morgens vroeg in. Ter plekke wist ik nog niet goed met welke groep ik zou meelopen. Cavalopers waren met grote groep samengekomen om Conny bij haar eerste marathon te steunen en Koen ging voor de laatste plaats.
's Morgens had mn ventje nog een sneer gegeven van 'gaat ge weer voor de klucht meedoen of es lopen?' (ahum ... Geldrop en het talmen aan den arrivee is een kwestie van perceptie zeker ;)
Enfin, Ruth haar PR stond op 4.16 en gezien haar goede voorbereiding was er niemand die er aan twijfelde dat ze dit kon verbreken. Philippe en Joeri gaven aan dat ze haar gingen hazen richting 4 u en ik ging wel enkele rondjes meelopen en zag dan wel wat 't werd. Het parcours loopt deels over weg, deels over grasstroken, bospaadjes en naarmate tijd vorderde ook steeds meer modder dus snel lopen was niet gemakkelijk. Halfweg kwamen we door in 2 u, zelfs met dixiestop van Ruth, dus 'op schema'.  Daarna voelden zowel Ruth als ik dat het verschil met de frisse haasjes wel groot was. Die mannen (intussen was Gert er ook bij gekomen) waren daar aan het kwebbelen dat 't geen naam had en wij werden stiller en stiller... Aan kilometer dertig haakte Ruth onverwacht af in een bocht (maagpijn) en wist ik even niet wat doen.. Gert bleef bij Ruth en Philippe en Joeri waren maar aan 't zeggen dat ik door moest gaan, ... Ruth kwam niet terug in zicht en tja.. dan maar verder zonder haar in de wetenschap dat 't enkele kilometers verder voor mij ook afhaken ging worden..  Gert kwam even later terug en vertelde dat Ruth gestopt was en ging ineens een tandje bijsteken met Philippe. Versnellen lukte mij echter niet meer en Joeri nam de taak op zich om mij te blijven motiveren. Intussen besefte ik dat ik veel te weinig gedronken had (bevoorrading om de 7 km) maar 't was te laat, we waren laatste ronde ingegaan... 
En toen mja .. mannen en ambitie... Voor mezelf was 't eigenlijk al zo belangrijk niet, 't kwam niet op een minuutje maar Cremke bleef maar zeggen "allee, allee rapper, elke seconde telt" enz.. Tja, pff ..ff zelf zwijgen en voortlopen dan maar zeker, dan was ik er rapper vanaf :)
Het tempo was intss verder gezakt maar PR lukte toch nog 4 u 04 42.
Even later volgde een verrassing van formaat ! Had ik wel geen derde plek bij gebrek aan vrouwelijke individuele loopsters (slechts 10 in totaal). Massa's vrouwen staken me constant voorbij maar blijkbaar waren dat allemaal aflossingsploegen.. Dedju... al die zuurverdiende SMC puntjes werden ineens ingeruild voor een bakje groenten... En de mannen kregen zowaar een krat vol BIEREN ... Katrien en Nico liggen wellicht dubbel van 't lachen en zijn die strafpunten al aan 't uitrekenen intss :)
Achteraf waren we te gast bij Ruth en Koen en kregen we heerlijke soep en hapjes. Dank je wel ! Er kwamen ook flesjes bier op tafel en rara welk eentje Koen koos  ;) ?

't Is voor niks marathon Geldrop 2013

Gisteren liep ik mijn negende marathon (telling is met inbegrip van ultra's). Bijna de volledige 42 kilometer loopt door bos, hei, duinen... Echt prachtig van natuur ! 't Is geen gemakkelijk parcours in termen van zand als ondergrond, bosgrond, hier en daar oneffenheden, paadjes waar je je voeten goed moet opheffen... maar gezien ik niet voor een wereldrecord ging, kwam het niet op een kwartierke. We carpoolden met vijf SMCers en de sfeer zat er dus al in van 6.30 uur 's morgens... Arme Jurgen, hij geraakte maar niet aan 't woord waardoor hij er plots uitflapte (5 km voor Geldrop) dat hij nu echt wel heel nodig ... En Juan waren we al 20 km aan het sarren met goesting achter kaffie die we niet meehadden in den auto...
Die mevrouw aan de kassa van het tankstation probeerde ons nog met 'zachte' aandrang Mentoskes te verkopen maar ze was er aan voor haar moeite ;)

Aan de start blij weerzien met Ruth, Carmen, Peter, Henk, Tiny, Maurice, Luc, enz.. maar tiens.. geen Spencers ? Die arriveerden letterlijk met het startschot (zaten op hotel in Eindhoven en waren 20 minuten daarvoor tot de vaststelling gekomen dat de marathon om 10 ipv 11 uur startte :).

Net op tijd om op ons gemakken van start te gaan. We poseerden onderweg wat met de bezemwagen en namen onzen tijd om goed bij te kwebbelen. Aan elke bevoorrading sloegen we een praatje met de vele vrijwilligers ('t is een GRATIS marathon en we kregen naast water ook warme thee, koffie, koek...). De kilometerkes passeerden snel (Omer kuste wel een paar keer de grond in al zijn getetter) maar die laatste zandhoopjes begonnen wel door te wegen. Intussen was Veerle al aan het rekenen om ergens op een magisch cijfer uit te komen. 4.40 was dus nog beetje vertragen en dan aan den arrivee moesten we nog staan zeveren voor over de streep te stappen. De speakers gaven ons intussen een interviewke (Hoe heet je ? allebei "Veerle" en na een marathon sta je ff te wachten om over de streep te gaan, .. die verklaarden ons nuts). De man aan de streep was intussen ook verwoed aan t zwaaien dat hij ons nummer nog moest scannen en wij stonden daar op 't gemak te zeveren in diene micro... En we beslisten toen dat 4.44.44 een nog mooier getal was dus nog wat voortzeveren...  tot we nen mooieren eindfoto konden trekken :)  -  Foto's Veerle Beernaert

Deinze Bellem 2013

De ooit beruchte jeneverbus tussen Bellem en Deinze werd intussen vervangen door een bus met gesprekken over morfologie en dialecten... Chris R. ging haar PR aanscherpen en hoewel ik de dag zelf eigenlijk niet veel goesting had (dat warme bedje leek een veel beter idee) luisterde ik toch geboeid naar de vele tips van haar haas. Opwarmen ? Oeps, nog nooit gedaan ... Mja kan geen kwaad zeker ? 't Was koud bovendien had ik zo wat extra kilometerkes. Maar eigl. had ik nog steeds niet veel goeste...
Aan de start feliciteerde ik Filip G. met zijn prestatie op de 50 km de dag voordien en ik dacht met zijn groepje mee te lopen. Start achteraan en op 't gemak weg. Na minder dan een kilometer was ik hen al echter kwijt, blijkbaar liep ik spontaan toch iets rapper .. 't Was intussen ook zonnig en 'k had er plezier in. Na 2 kilometer zat ik al boven de 11 per uur en toen dacht ik ... gewoon voortlopen ! Op km 9 zag ik plots een bekende muts opduiken. Julie was precies aan 't stilvallen maar ik zag toen dat ik zelf al aan 12 per uur aan 't lopen was. Ola, als ik nu aan 12 blijf lopen heb ik een ferm PR ! En 't lukt wonderwel. Eindtijd 1.46.24 en nog een leuke after met de maatjes. De KSA voorzag braadworsten maar had zich een beetje misrekend in aantal, 't was dus worst in een servietje ipv in een broodje :) 

De tombola werd weer massaal gewonnen door de intussen massaal afwezigen (Dirk VT was voor het 2 de jaar op rij net te vroeg weg) waardoor op den duur X keer getrokken werd vooraleer iemand die luchtballon vlucht of Nintendo 3D XL kon winnen. En toen was er nog een speciale vermelding voor iemand die al een heel aantal wedstrijden gelopen had. Koen is lid van de organiserende joggingclub Aalter en we dachten dat ze hem publiek gingen eren met zijn 100 marathons, maar nee, ze hadden daar eentje die aan zijn 600ste (!) halve zat. Hilariteit alom :)  
(foto : Filip Geirnaert)

Rapper dan een ezel 2013

Na 2 marathons na elkaar ging ik eens een weekje rust pakken... Maar 'k heb slechte moaten en het plan om dien ezel uit te dagen leek me wel wat. Christ ging zijn eerste halve marathon lopen en Koen en nog wat maatjes gingen hem begeleiden. Koen is expert in timing voor laatste plaats maar deze keer mocht je ook niet te traag zijn, want het reglement schreef voor dat je de laatste 5 km moest starten voor 1.45 u wedstrijd of 't was gedaan. Ideale uitdaging ! Dit tempo werd dus à la limite gelopen en toen Koen een paar dixiestops maakte werd het close... Daar ging ons bier ... Gelukkig zagen we net Omer afkomen die ons bijna dubbelde en dit gaf Christ een extra zetje, tempo omhoog en we waren net op tijd aan de meet voor het laatste rondje. Dit hogere tempo kon hij blijkbaar met gemak aan en in de laatste kilometers ging hij ineens vlot boven de 11 per uur lopen. Pfff ... Koen en ik mochten serieus sjette geven ;)
Maar we waren ruim op tijd binnen (2 u 13) om de flessen Steenezel in ontvangst te nemen ! Den après was weer eentje om u tegen te zeggen en 't was met een ruime delegatie :)

Juan en ik sloten SMC gewijs de tent ... letterlijk want we moesten even vragen de poort te openen om nog weg te geraken ;)

Marathon Oostende 2013

Eerst loop je een marathon om de 4 jaar... Dan loop je er 4 per jaar ... Om dan de week na je PR tot de vaststelling te komen dat 't met 6 dagen pauze ook wel lukt :)
Ok, ik weet dat ik geluk heb blessurevrij, gezond, en zo voort te zijn en ja ik was dat eigenlijk wel aan 't betwijfelen of dat nu wel zo slim is enzovoorts... Maar ja... Koen zijn 100ste marathon kon ik toch niet laten van meevieren ? En als je dan toch naar Oostende gaat en Koen der een genietersloopke van maakt... tja dan loop je gewoon mee en zie je wel of je adem genoeg hebt om mee te tetteren :)

Voor de gelegenheid kleedden we ons in special outfit  (hij is fan van Club Brugge) en was de 4.30 uur pacer getooid met blauwe ballon. Ik werd speciaal door Koen en Inge afgehaald aan de statie (thx a lot !) en kon als eerste zijn blauw-zwarte feestkapsel bewonderen :). De sfeer zat er meteen in en m'n zenuwen over de haalbaarheid van 2 in een week waren meteen weg, no stress :)
Koen had vooraf aangegeven dat hij er een groepskwebbelloopje van 4.30 zou van maken en dat deden we dan ook. Gelukkig maar want de laatste kilometerkes begon ik toch de combinatie van al een marathon in de benen en een superdrukke werkweek (start academiejaar) te voelen qua vermoeidheid. Maar he, der zijn ergere dingen in 't leven dan es een half uurke wat minder tetteren ;)

Gezien ik dit verslag maanden na datum publiceer (mijn moeder vroeg dit weekend hoe 't zat met mn blog, oeps veel in concept staan maar nog niks afgewerkt online gezet, bij deze ...) beperk ik me verder tot een linkske naar Koen zn blog waar hij zelf verslag uitbrengt van deze dag. Nogmaals proficiat met je 100 ste marathon, nog vele loopkes en merci voor de aangename après achteraf ook ! (foto van de kippenvelfinish via Nico Schelstraete, groepsfoto via Paul Verbeke)

Leiemarathon 2013

In 2007 mijn eerste marathon, in 2011 m'n 2de en in 2013 m'n derde.. dacht ik ;)
Tja ... ik heb nu eenmaal niet zoveel geduld ;p
De Leiemarathon werd dus nr 7.
En na de fiasco van 2011 had ik wat goed te maken.
Met Juan Veerle en Philippe als haasjes op pad dus, hun plan was een sub 4 en ik zou daar de eerste helft bijblijven en dan zag ik wel of ik nog aan een PR zou komen. Juan had er overigens al 42 km in omgekeerde richting opzitten toen hij aan de start aankwam :)
Ik bleef bij hen tot aan kilometer 25 maar toen begon ik wat te stressen. Bang voor de klop van de hamer, bang dat ik zou stilvallen.. Die drie waren in mijn ogen nog niet eens opgewarmd, liepen met de rem op en ik minderde mijn tempo.
Gelukkig viel ik niet stil en kwam ik uit op een nieuw PR 4.06.

Dank je wel aan alle supporters en speciaal aan mn eigen ventje die me 42 km lang begeleidde :)

(Foto's via google plus pagina van Leiemarathon)

Zes uur van Aalter 2013

Vorige jaren hoorde ik van de maatjes hoe leuk die zesuursloop in Aalter wel was en dat ik ook es moest meegaan. In theorie kan je op een zes uursloop gewoon zelf bepalen hoeveel kilometer je wil lopen, maar kom, na 6 uur uitkomen op 30 kilometer was nu ook niet mijn bedoeling. Plan A was om 42 km te lopen en dan wel te zien of ik verder zin en energie had om wat door te lopen. Na de 50 van Torhout werd het plan B geboren, iets ambitieuzer, redenering : als ik 50 kon in 5.11, dan kon ik evengoed nog es 50 lopen en dan beetje uitwandelen.  Plan C zou na die 50 gewoon doorlopen zijn, het uitrusten kon evengoed in de bar achteraf...

En toen ...  kwam het weerbericht... 34 graden volle zon en geen wolkje te bespeuren...
Hmmm ja, waar zijn die nationale draches als je ze nodig hebt ?

Hupsa, alle plannen in de vuilbak en zelfs twijfel of lopen uberhaupt wel zo slim was. Frank en Sabine riepen de mensen op binnen te blijven en geen inspanningen te doen. En dan ga je van 10 tot 16 u een beetje in volle zon rondjes lopen ... Tjah ...   Plan Z dan maar, op 't gemak starten en we zien wel of de hitte het lopen mogelijk maakt.

Gewapend met wit shirt, petje, zonnebril en een dikke laag zonnecrème factor 50 (houdt huid koel) op pad. De eerste 30 kilometer kon ik in het gezelschap lopen van Xavier Callens, man met heel veel ervaring op ultralopen en hij gaf me naast kwebbelgezelschap ook vele nuttige tips. Bovendien liep hij aan een mooi tempo van 9.5 u, wat gezien de hitte maar best was ook. Helaas besliste hij na deze 30 km om ermee te stoppen, uit voorzorg voor krampen of blessures die de komende loopmaanden anders last zouden kunnen geven.

Eenmaal alleen op pad (afwisselend wel in gezelschap van een maatje, want 't waren rondjes van 2 km dus je komt mekaar wel regelmatig tegen) viel 't me plots op, mo gow ,'t is warm. 't Was dan intussen ook de volle middagwarmte en op het ganse parcours waren maar enkele meters schaduw.
Even rekenen, marathon was maar 10 tal kilometer verder meer. Ok, dit wordt mijn doel. Op 't gemak, met steeds korte stopkes aan de in de schaduw staande drankstand gingen de kilometerkes voorbij. Intussen had ik Philippe zelfs al een rondje ingehaald toen deze aan 't wandelen was. Ik wilde echter eerst mijn marathon halen. Na 4.45 of zo was deze binnen en het volgende rondje ging ik wandelen.

Oei, beginnen wandelen was precies een stopteken. Toen pas kreeg ik 't echt warm, even op die 2 meter schaduw plek stoppen dus, op de 'zulle'. Direct 2 mannen van 't rode kruis attent. Met zuurstoffles en al ! Ho, zo erg was dat niet ze, k was gewoon moe en 'k wou beetje uit de zon :) Dan maar rechtgestaan en tot aan sporthal doorgewandeld, waar ik intussen al heel veel deelnemers zag die er de brui aan hadden gegeven.
 Ach, 't was maar een uurke meer, DNF zag k nu ook niet zitten, dus even verder wandelen naar drankstand om grote frisse cola en beetje verder in de schaduw gaan zitten bij enkele supporters en een klapke doen. Beetje later dan toch nog herstart en een paar kilometerkes gelopen om uit te komen op 46.200 meter. Geen fantastische afstand voor een ultra, maar met die warmte was ik daar al heel content mee.


Terugblik achteraf :
Drinken heb ik genoeg gedaan (want zelfs moeten stoppen voor plaspauzes), eigen aquariusdrank en repen bleven lekker fris door koeltas en bevroren fles water erin (auto stond in volle zon : volgende keer zo'n isolatiedeken meepakken).
Maar je moet eens zo'n energy bar met chocolade rond eten bij 34 graden, eerst hap gaat nog, maar dan smelt gans dat goedje en plakt dat verschrikkelijk. Tuc koekjes waren voorzien en omwille van de hitte nodig (zout). Eens dat in je mond zit, verbrokkelt dat krokant, dus geen gekleef aan je verhemelte of zo, gewoon slokje water erna en weg :)
Gezien het lopen erg op 't gemak was, had ik geen stijve spieren en was ik de dagen erna eigl. al volledig terug fris.

De organisatie was echt op en top ! Je merkt direct dat dit door echte lopers georganiseerd is en niet door één of ander commerciële organisatie. Alles is goed voorzien, goed voorbereid, er zijn speciale parkeerplaatsen voorbehouden voor deelnemers, om je eigen bevoorrading te kunnen nemen. Hun bevoorrading was ook heel gevarieerd en steeds aangevuld, extra water / sponsenstand, ruime goeie douches (met lauw water dat zalig was gezien de hitte !), perfecte timing met chip, enthousiaste speaker, ... Extra pluim ook voor Joeri's kinderen, die waren de ganse dag mee in de weer, met de glimlach bleven ze ons bedienen, met sponsen, in den bar,.. (waar Koen VS niet eens geraakte ;)  !  Kortom : tot een volgende dus !

Foto 1 : Kurt Adams
Foto 2 : Sliepers en Haas
Foto 3 : Robin De Bie
Foto 4 : Kristof Vandevoorde

50 km van Torhout, 22 juni 2013

Het contact met al die loopverslaafde vriendjes bracht wat teweeg... Gaan supporteren op hun ultra prestaties is altijd wel een leuke bedoening, maar kan soms wel eens lang duren... Dus, onder het motto "nu we der toch zijn", waarom dan zelf geen kleinere afstand meelopen ?

Dus terwijl de ultra maatjes hun 100 kilometer wedstrijd liepen, deed ik intussen de 'kidsrun' van 50. Prima idee want het waren 5 rondjes van 10, en gezien er nogal wat kwebbelmaatjes meededen (ook aan de 50 overigens), was het precies of 't een lang activiaatje was.

Henk D. debuteerde op de 100 kilometer en gezien Veerle B haar tempo mij te hoog lag, koos ik om zijn tempo te kiezen voor een paar rondjes en dan wel te zien of er meer in zat. Onderweg kennisgemaakt met enkele lopers en ook 'hum' een woordeke geplaceerd. Tot groot jolijt van Nico en Belle, die ons steeds van verre hoorden afkomen. Na een goeie 30 km zat ik nog fris en stak ik een tandje bij. Intussen was de regen ook wat harder komen opzetten maar die stoorde me niet. Netjes het hoger tempo kunnen aanhouden en na 5.11 zat de kidsrun er op.

Qua voeding en drankjes, gellekes ... tja... hadden sommigen ganse eigen voorraadtafels mee, zelf hield ik het bescheiden bij een een energy bar of 2. Als sportdrank was er aquarius en dat is zowiezo al mijn eigen voorkeur, dus waarom zou ik die zelf meesleuren ... En water, cola , banaan.. was er ook. Maar 't was dan ook geen 100 km voor mij en bovendien niet eens warm, waardoor het verbruik en zweten beperkt bleef.

Daarna even naar de sporthal enkele maatjes proficiateren met hun resultaat( Dirk valt helemaal uit de gratie bij t SMC want pakt een beker op de 50 km) , een warm doucheke (want toch wel koud aan 't krijgen), een massageke .. Aauw, dat was een kinesist die serieus doorkneep ze, maar ... wel nul komma nul millimeter spier die stijf was day after, dat wel.

En daarna verder supporteren voor de 'echte'. Veerle B bleef mooi op schema en haalde haar spartathlon limiet voor de 2 de keer door in 10 u 19 te finishen en werd hiermee Vlaams en Belgisch kampioene 100 km en Henk deed het schitterend op zijn eerste 100 (iets binnen de 11 u dacht ik). Iedereen opsommen wordt beetje veel werk (dju ik heb veel maten), en gezien dit verslag een beetje erg laat na datum is, heb ik jullie 't al al zelf (online/live) gezegd intussen. Enfin ... proficiat allemaal !
(Foto van Samantha en mij : Kristof Claeys)

Start to .. ultra (50 km trainingsloop 1 mei 2013)

Loopmaatje Veerle is al langer 'nuts' verklaard, sedert 1 mei behoor ik echter ook tot de 'ultrabende'.
Waar ik vroeger met afgrijzen me niet eens kon voorstellen dat iemand nog langer dan een marathon zou willen doorgaan (zot!), en dit dan nog gewoon voor de lol, als training, ... Hmmm ...  maat zijn met al die ultra's verlegt je blik precies.
Ik herinner me dat ik in een ver verleden apetrots was om een toerke "sjouwer" van 18 km af te werken. 3 dagen rust als voorbereiding, speciaal poederke, energiereep .. pff 't was nogal wat ... En daarna schreef ik mezelf zowat een week looprust voor, ha ja zo'n inspanning :)
Intussen is die sjouwer iets voor 'tussendoor', gewoon dag zelf luske meer of min en gewoon een slokje water is genoeg.
Soit, op zondag een sjouwer v 22 km met enkele slechte maten, op woensdag 50 km en op donderdag ....tja ... ging ik gewoon meetrainen met de club, no big deal it is...

50 km in 5 u 21 klinkt wel straf, maar eigenlijk was het maar trainen he, geen snelheid als doel (9.4 gemiddeld) en met 2 tussenstops om te bevoorraden en ook wat rust, wc stop ... In werkelijkheid waren we dus bijna 6 uur op pad. En gezien we met een groepje vrienden samen op pad waren, was het tetteren ook op zijn best :)
Eigenlijk was ik niet van plan om die volle 50 mee te lopen, maar 't ging goed en we waren nog niet uitverteld... Enfin, 't geeft vertrouwen voor de 6 uur van Aalter, veel dezelfde vriendjes die meelopen en al wat meer dan een marathon is is goed voor me. Liefst aan die 50 geraken, maar we zien eind juli wel welk weer 't is en in welke tettercompagnie ik verzeilen kan :)

Enfin tot zover de training, want eigenlijk was die met een veel hoger doel : het Wereldkampioenschap Ultralopen in Steenbergen dit weekend ! Want 3 ultralopers van dit groepje zijn geselecteerd voor de Belgische nationale ploeg. Die gaan 24 (slik !) uur aan een stuk hun beste beentjes voorzetten en dus heeeeeeel veel kilometertjes bijeenlopen (samen gok ik op 600 en zoveel). Alvast heel veel succes aan Luc Dejaegher-Braet, Ludo Depoortere en Veerle Beernaert !