Deinze Bellem 2012 : alweer een PR

Een halve marathon lopen zonder te trainen ? Awel ja ...

Aangezien ik deze zomer mijn best deed om kilometerkes aan mijn runkeeper totaal toe te voegen (doel : Eindhoven marathon), was de voorbije weken het trainen niet meer nodig. Het lopen was zelfs volledig op de achtergrond geraakt en tot 1 sessie per week gereduceerd wegens andere prioriteiten.

'k Was zelfs zo uit de runnning mood ... dat ik me bijna vergat in te schrijven voor Deinze Bellem...

Gelukkig net op tijd terug in de goeie modus en klaar voor een dagje SMC plezier.

Veerle en Philippe hadden al lachend gezegd dat ze zouden aperitieven in de auto gezien we om 11 u vertrokken... et voila  ...  'k had de achterbank voorzien van wat hapjes en een flesje wijn ;)

Daarna was 't tijd om te verbroederen op de "jeneverbus zonder jenever" (achteraf bekeken: zouden D. en I. daar meer over weten ?)
Plan was om met Saskia aan 11 per uur te lopen. Na 2 km liepen we echter aan 11.6 en liet ik Saskia gaan. Intussen kwam Veerle B me voorbij en liep ik mijn eigen tempo, iets boven de 11/u. De brug aan km 14 was keerpunt, vanaf nu dus tegenwind en het groepje waar ik mee aan 't babbelen was, viel helemaal uiteen. Maar 't ging goed en 'k ging dan maar versnellen. Op km 19 kwam ik hierdoor terug bij Saskia, maar gezien ik de laatste kilometers aan 12/u liep, liet ze me gaan, haar PR was al zeker.  Ik had een negatieve split van 1.5 minuut ten opzichte van de eerste helft en kwam binnen in 1.51.34. Wat alweer een ferm PR oplevert :)

Alle SMC maatjes waren blijkbaar in een goeie dag want veel PR's sneuvelden. Het cuberdonrecord werd echter vakkundig geboycot door I. en D.
Uit vrees voor SMC strafpunten keerde deze laatste even later terug met de zak vol incentives :)  Sorry Chris maar 'k peis dat ge zult moeten bijtrainen om het aantal chocotoffs en cuberdons per minuut te evenaren. We waren goed bezig ;)
Qua tombola viel ook deze keer een SMC'er in de prijzen : Koen won een ballonvaart (maar 'k peis dat Inge daar meer plezier aan zal beleven ;)

Volgende 'wedstrijd' is mijn trail debuut met Stofke en co. 't Zal alvast een leuke bedoening zijn ;)

Marathon Eindhoven 2012

Ongelooflijk mooie dag ...
Met Veerle B werd  - eerst nog een geheim  -plannetje gesmeed. Als dank voor de begeleiding bij haar 24 u trainingen en op de 100 km loop zou zij me es hazen naar een nieuw PR.
De belofte aan Sandra kwam ik na tegen Pasen en met wat kilootjes minder ging da lopen meteen ook een stukje vlotter... En voorzichtig dus plannetje... Geen hete zomermarathon voor mij + allebei drukke agenda, ... enfin 14 oktober zou het worden. Tijdens de zomer liep het trainen vlotjes, en heel veel maatjes waren bereid ergens een stukske mee te trainen,  - ahum, ook mee te tetteren :) -  waarvoor mijn dank.

Zondag 14 oktober...vandaag moest ik tonen aan mijn roze vriendinneke wat ik kon. Vooraf de teennagels alle 10 in 't roze gelakt, oigo bandje heb ik zowiezo aan en 't rode lintje was ook mee. Indien het regenen zou, dan had ik zelfs haar loopjasje.
Philippe en Veerle gaven mij en Dirk VT een lift en vooraf sprongen we nog es binnen in de Leiemarathon caravan. Dank je Steven en Filiep voor de ontvangst.

Aan de start een weerzien met heel veel bekenden,bloggers, facebookers, maatjes ... Gek hoeveel mensen je eigenlijk kent door dezelfde hobby ... Veerle en Philippe waren klokvaste pacers, en intussen zaten we ook in het team van 4.15. Mijn haasjes geloofden in het feit dat ik die 10 per uur ging volhouden en ik ... geloofde hen.

 

Op 5 km voor de finish waren we dus op 't lastigste deel, en we hadden het al de ganse tijd als activiaatje, een toerke boerderietjes, een toerke bergelen, een dappaertje... ingedeeld, en die 5 km was natuurlijk een bruggenloopje. En NET DAN passeren we onder een brug, tranen, kiekevel en het besef dat je een dik vet PR aan 't lopen bent en dat er een sterreke trots meekijkt...

En dus : nie puppen, kop omhoog, je breedste glimlach zoeken en de laatste kilometers in stijl afsluiten, op km 40 nog steeds aan die 10 per u kunnen lopen, en nog steeds aan 't genieten met de grote G , ff ne vette knippog naar boven en ... There we go, dank je wel pacers van 4 u 15 maar we gaan es effen gaan streven als eerbetoon :)))

En zo liepen we plus 11 per uur en  arriveerden we op 4 u 11 minuten en 42 seconden. PR van 47min behaald en supercontent !
Dank je wel superhaasjes, support thuis, online en ook ter plekke !
Foto's : Filiep Van Thournout en Frank Mertens

 

Bruggenloop 2012

Vorig jaar nam Sandra afscheid van het lopen op de bruggenloop te Kortrijk. En hoewel de chemo en de pijn het lopen quasi onmogelijk maakten, toch stond ze er op om haar afscheid 'in stijl' te nemen... 

Dapper stond ze warm ingeduffeld aan de start en zouden we de 5 km stappen en misschien bergaf zelfs een paar pasjes lopen ... Ze voegde er zelfs nog een extra dimensie aan toe door een shirt aan te trekken waarbij ze anderen aanzette tot stamcel donor worden.

Aan de start veranderden haar plannen al gauw.. We starten achteraan en gaan tot aan de hoek voorzichtig lopen... Eenmaal op de hoek werd dit tot de volgende hoek, en dan ..tot aan de brug...Brug op lopen was vooraf een no way als voorwaarde door mezelf gezegd, en ze luisterde dan nog ook ;), maar ze bleef volharden telkens daarna... En na 39 minuten en zoveel waren we al klaar met de 5 km. De fietser met de groene vlag kreeg intussen ons gekwebbel te verduren en had tonnen respect... We arriveerden uiteraard als allerlaatsten maar nog niet eens zo gek lang na de laatste 'lopers'. En content dat ze was (en wij maatjes beretrots)...  Helaas won de ziekte eind 2011...

Ik heb lang getwijfeld wat ik dit jaar met de bruggenloop zou doen... 't was mijn eerste en enige keer dat ik ooit 5 km liep, en Sandra had me dus een PR bezorgd... Liet ik dit voor eeuwig staan ? Liep ik met andere goede vrienden van Sandra als 'memorial' ? Grote publieke emo show is echter ook niet aan mij besteed en ik wou daar absoluut niet staan puppen... Maatje Christ ging zelfs op start to run speciaal met 't doel samen die bruggenloop te lopen. Helaas doorkruiste een blessure onze plannen.

Mijn 'wandelrivaal' Kristof (Sandra spoorde ons beiden altijd aan op onze wandelingen door te zeggen dat de andere dit of dat gewandeld had, en toen staken we beiden vaneigens een tandje bij :)  was bereid om der samen een mooie loop van te maken, met een hoger doel. Oef, steun gevonden en toch niet zomaar laten passeren ...

Zondag stond er dus een stralend zonneke. De dagen ervoor waren bij mij een mix van herinneringen, verwerken, korte dromen, maar ook veel gesprekken met maatjes. Mercikes ... We trokken dus een "stamceldonor" truitje aan  met motto:  nie puppen en met nen glimlach dankbaar om de vele mooie herinneringen aan ons dapper vriendinneke. We startten als allerlaatste en  liepen aan 13.2 per uur en 't was nog plezant ook... Aan de meet maakten we er nog een beetje competitie van voor de fun. En zo viel die stamceldonor ook nog es extra op. Ik denk dat mijn roze vriendinneke content is. 

En nu ? 

Nu hoop ik dat wie 't nog niet deed, 

zich ook registreert op

www.stamceldonor.be

Ps : ' k werd bijna uit de club van slechte moaten gezet omdat ik met die 23 minuten en zoveel 2de vrouw was in categorie +35 (en 6de in totaal) ...

Nacht van West-Vlaanderen 2012

Vrijdagavond was het weer tijd voor het jaarlijkse SMC feest, de nacht in Toeroet. Met mijn eigen conditie is het blijkbaar goed gesteld, ik liep zonder tijdskennis (fout afgedrukt op runkeeperapp) maar blijkbaar was stressvrij lopen een goed idee want ondanks de harde tegenwind liep ik zonder het te beseffen een dijk van een PR. Voor het eerst in mijn leven een 10 km onder de 50 minuten. (49.55). 'k verschiet van mezelf...

Maar die 10 km was eigenlijk maar bijzaak, ik was er vooral als supporter voor de vele maatjes van het SMC en van joggingclub Wevelgem tijdens hun marathon of 100 km.
Diep respect voor allen ! Tijdens de marathon kon ik met Berry Inge Nico Christ en nog enkele SMC ers genieten op het 3 fasen punt, waardoor we vele lopertjes konden vooruitschreeuwen (sorry buurtbewoners). Het wreed accident met Omer en de sappige gesprekskes waren de max en maakten er een leuke bedoening van. Goei maten ze die slechte moaten :-)

En toen was het tijd voor 't grote werk :
Meefietsen met Veerle Beernaert op haar 100 kilometer was leuk. Zo fris dat die zat, ge zag daar niks aan he ! Zelf was ik niet zo in form ze : op een bepaald moment begon ik nog te vrezen dat ik van vermoeidheid haar van de weg zou fietsen. En ook mijn g* was die kilometers niet gewoon.. Subiet moest ze mij nog duwen LOL.
PS : Vandaag ben ik zelfs een rondje gaan loslopen om de spierpijn aan t zitvlak weg te lopen ...

Philippe van Veerle reed intussen zelf ook mee (na eerst zelf de marathon mee te lopen met Veerle) Respect voor de man achter de sterke vrouw is zeker ook op zijn plaats. Veerle eindigde als eerste Vlaamse vrouw, 2 de Belgische in een tijd van minder dan 11 uur. Alstemblieft ! Dikke proficiat ze! Ook SMC maatjes Ludo en Dirk deden het schitterend op hun 100 km...
Met al die ultra ferme maten word je zelf heel bescheiden..
Maar wel beretrots !

Op naar .... ?

Eerst en vooral : dank je wel maatjes voor de steun 't voorbije jaar ...
Facebook en wat persoonlijke redenen hielden dit blogje even on hold... Het lopen ging door, wel met ups en downs. Nu de zomer der aan komt en de maatjes ook in form zijn, begint het toch weer te kriebelen, ik liep deze morgen zelfs voor het eerst een trailke in Bavikhove, merci maatjes xxx...
De goesting is er terug ....  :-)

Onder de maatjes heb ik toch wel een specialleke ze : Veerle Beernaert maakte vorig jaar haar debuut op de 100 km (nacht van Vlaanderen) en ging dit jaar aan de haal met de titel van Belgisch kampioene 24 uren loop. 24 uren aan 1 stuk lopen en 177 km afgemaald... Straf he ! (ik doe daar een maand over he ;-) 

Volgende vrijdag is er de nacht van Vlaanderen en ga ik met plezier 10 km meelopen en verder vooral supporteren voor de maatjes en wordt het een blij weerzien met vele (goede) "slechte moatjes" (verslag van mijn eerste nacht zie je hier) CU there en good luck aan de loperkes !
Ps: Als alles naar wens verloopt ... Eindhoven ? ...

Leiemarathon, the revenche...

Ja, 't is alweer een serieus poosje geleden dat ik deze blog nog eens aanvulde.. De meeste bloggers stapten intussen over naar facebook (hehe, zelfs Marathon Geert zwichtte). Is er dan nog nood aan een blog ? Mja, korte statusupdates zijn makkelijker, gaan rapper.  Maar af en toe eens wat meer tijd nemen om deze blog bij te houden is nu ook niet zo veel werk.
Enfin, laten we dat dan maar gaan doen ook :-)

Het is weer een oneven jaar, dus Leiemarathon tijd !
En aangezien het zo'n belabberde zomer is, valt het reuze mee om kilometers te malen in de voorbereiding. (Elk nadeel heb zijn voordeel ). De vorige weken liep ik al enkele activia wandelingen (vb. Menen, Gullegem) als training. Dan kom je nog eens op een nieuw paadje, heb je bevoorrading en sanitair onderweg en heb je ook steeds een goed uitgestippelde route.

Deze morgen zou ik met JCW'ers  Veerle en Philippe op stap gaan voor een 22 km loopke, maar de modderparking op het Dranouterfestival besliste daar anders over.
En dus ging ik alleen op pad. Nu ja alleen ? Lopen langs de Leie en naar de sjouwer, hmm op zondagmorgen ben je daar nooit alleen :-)
Het tempo was vooraf al afgesproken, 9.5 per u, en nu was 't de vraag of ik dit tempo alleen ook zou kunnen aanhouden ? Ik loop immers graag in compagnie, 't is voor een twuk dat we ze tetterloopkes noemen ;-) , en dan loop je automatisch klokvaster.
De eerste 5 km liep ik rustig, aan 9 per u, 't liep een beetje stroef en misschien had ik ook wel wat minder goesting. Daarna ging het beter, behalve dan de paar stroken tegen wind of bergop. En zowat halverwege begon't echt vlot te gaan, zodat ik na 22.3 km toch op gemiddeld 9.5 per u kon afklokken. Hehe, toch gelukt.

En 't is terug een joggingblogje !

Na het gips van juni-juli en ook nog wat looprust daarna, ben ik vorige week re-start to run.  De voet doet het redelijk, dus fingers crossed en verder rustig opbouwen...

Intussen is de vakantie al aan zijn laatste daagjes toe en zijn de huisklusjes ook goed opgeschoven.
Hier en daar wat uitstapjes (Bellewaerde, Technopolis, Atomium, Brielmeersen en consoorten) en een reisje dertussen en we zijn stilaan weer opgeladen om... te gaan arbeiten...
Tja, 't kon niet blijven duren he. Aftellen tot Kerstmis ? Hmm, dat klinkt wel heel ver af.

De loopplannen zijn serieus ingekort en gezien ik tegen de 22ste niet meer in vorm geraak voor de 10 miles aan zee ga ik voor de eerste keer in mijn leven een 5 km wedstrijdje lopen. (Nog nooit <10 km gelopen).
Tja, voor alles is er een eerste keer... Ik mag zelfs aan superslakkengang lopen, dan nog wordt het een PR !
Voor alle praktische zaken op de 22 ste verwijs ik naar het organiserende weblogkoppel Betty en Frank Spencer.